week 11

Hallo allemaal,

Deze keer hebben we het verslag in tweeën gedeeld. Het eerste stuk heb ik (Gretha) geschreven en het tweede stuk is geschreven door Jan.

Deel 1:
Deze week was de laatste week dat Lu en Arie bij ons waren. We zijn samen naar downtoon Seattle geweest. Hier is onze creditcard opgeslokt door een pinautomaat, oeps.... Gelukkig had ik ook nog mijn eigen Nederlandse pas bij me. Ook zijn we met elkaar wezen eten in een Italiaans restaurant die we zeker gaan onthouden, heerlijk!! Lu en Arie thanks hiervoor!! Op donderdag heb ik Lu en Arie samen met Daniek naar een hotel vlak bij het vliegveld in de buurt gebracht. Hier hebben ze hun laatste nachtje in de States doorgebracht. Vrijdag vlogen ze weer richting huis, wat ik begrepen heb is de vlucht goed gegaan maar hebben ze nu nog wel wat last van een jetlag. Zaterdag zijn we samen met de kids naar de Oranjeschool gegaan. Hier heb ik mijn eerste vrijwillige taak vervuld. Ik was vandaag bibliotheek ouder. Dit hield in dat ik met de boekenkar langs alle klassen ga en dan de boeken weer inneem en uitleen aan de kinderen. Ik moest er wel even inkomen hoor. Het systeem is op zich niet zo moeilijk alleen dan moet je wel werkend internet hebben. Ik liep al gauw een flinke stapel achter. Dus ik heb zitten typen als een gek om alles voor 12.30 af te krijgen en het is me gelukt. Alle boeken moeten namelijk in een digitaal systeem in en uitgecheckt worden. Gelukkig ben ik de komende weken ook nog bieb ouder en weet ik nu hoe het werkt. 's middag zijn we met z'n viertjes naar Alderwood mall gegaan. Het regende en hier kunnen de kinderen even lekker spelen en wij rustig een Starbucks nuttigen!! Al met al een lekker weekje gehad hier in Woodinville. Nou ik geef de pen door aan Jan!!

Deel 2:Na een aantal keer het geluid gehoord te hebben van Gretha of een van onze gasten is het nu aan mij (Jan) om onze avonturen aan het digitale papier toe te vertrouwen. Op dit moment zit ik alweer 3 maanden in de VS dus mijn eerste 90 dagen zitten er alweer op. Tot zover bevalt het erg goed ik heb erg leuke collega’s en ook de producten waar we aan werken zijn erg interessant. Het gaat er hier toch wel iets anders aan toe dan in Nederland. Zo kwam afgelopen maandag iemand vanuit mijn project team naar mij toe dat het zijn laatste week was dat hij bij Philips werkte omdat hij voor zichzelf ging beginnen. Hartelijk dank voor de tijdige aankondiging. Echter hier is het gebruikelijk kennelijk om op het laatste moment je ontslag door te geven. De opzegtermijn is hier 2 weken als men het netjes doet. Een collega vertelde dat vorig jaar een andere collega op de dag van de uitkering van haar bonus wachtte tot de bank haar bevestigde dat de bonus was overgemaakt.Vervolgens had ze haar spullen gepakt, een post it op het bureau van haar leidinggevende gelegd en vervolgens hebben ze nooit meer van haar gehoord. Uiteraard werkt het ook andersom. Op een gegeven moment mistte ik een collega op de afdeling, bleek die persoon een paar dagen eerder ontslagen te zijn. Erg flexibel dus :).
Een andere bijzondere ervaring was toch wel dat tijdens een van de algemene presentaties voor de hele afdeling een korte instructie werd gegeven voor active shooters on site. Een korte training voor het geval er iemand met een helder idee met een pistool het gebouw zou binnendringen en rond zou schieten. Voor ons niet echt voor te stellen maar kennelijk hier toch relevant. In een notendop was het devies, wegrennen, verstoppen en slechts in het uiterste geval jezelf verdedigen door de aanval. Maar als je dit dan doet dan moet je het ook goed doen en niet al te lafjes. Mijn baas, een veteraan met 11 jaar ervaring in het veld waaronder Irak, merkte nuchter op dat als ze deze tactiek in het leger zouden toepassen er weinig van over zou zijn.
Ook het begrip vakantie zal nooit meer hetzelfde zijn voor mij na mijn verblijf hier in de US. Waar in Nederland een beetje bouwvak 3 weken duurt krijg ik hier al het schaamrood op de wangen om een weekje vrij te vragen. Een gemiddelde Amerikaan heeft veel minder vakantie dan in Nederland. Men noemt het hier al vakantie als men de vrijdag voor een weekend vrij neemt om een langweekend weg te gaan. In dat weekend wordt dan ook gelijk maar even een kleine 1000 kilometer gereisd om zoveel mogelijk in een weekend te stoppen. Omdat onze Nederlandse Philips collega’s gerust 4 weken vakantie nemen heeft men hier het idee dat heel Europa tijdens de zomer volledig is gestopt met werken. Iemand bij ons uit de kerk die bij AT&T werkt ( een telecom provider zoals T-mobile) komt oorspronkelijk uit Ierland en gaat een keer in de 2 jaar 2 weken en een dag op vakantie hier naartoe. En elke keer wordt hij bij zijn baas ontboden om uitleg te geven hoe hij het in zijn hoofd haalt om langer dan een week vakantie op te nemen. Ongehoord.
De afgelopen maanden ben ik zoveel mogelijk met de fiets naar het werk gegaan. Het is op zich goed te doen het is ongeveer 7 kilometer maar met een paar flinke klimmetjes erin, geen Hollands polderlandschap. Dus mijn bovenbenen hebben zich goed kunnen ontwikkelen. Helaas is het nu gedaan met de pret. De dagen worden korter en het wordt wat regenachtiger. Op zichzelf geen reden om te stoppen met fietsen maar in een land waar fietspaden bestaan uit veredelde vluchtstroken en waar de automobilisten nog nooit gehoord hebben van het begrip andere weggebruikers is het onder deze omstandigheden bijna suïcidaal om in de herfst en winter op de fiets naar het werk te gaan.
Om toch maar een beetje in beweging te blijven heb ik de fiets maar ingeruild voor een lidmaatschap bij een lokale gym. Hier is Gretha nu ook ingeschreven om te trainen voor haar knie. Op het werk kan ik ook fitnessen maar dit is toch even andere koek. Drie verdiepingen met cardio apparatuur en kracht trainingsapparatuur. De gym heeft ook een eigen zwembad inclusief sauna en stoombad om na een inspannende training lekker te ontspannen. De kers op de taart is toch wel de cardio cinema. Dit is een bioscoopzaal met daarin diverse cardio apparatuur, zodat je tijdens je workout een film kan bekijken. Niet omdat het moet maar omdat het kan. Je zou je wel eens kunnen vervelen. Een ander voordeel is is dat er ook kinderopvang is zodat Gretha gewoon overdag kan oefenen. De kinderen vinden het fantastisch want ook hier is weer van alles voor ze te doen. Amerika is echt een land dit is ingericht op het gemak van de mens. Zelfs de lokale supermarkt heeft een kinderopvang waar de kinderen gebracht kunnen worden terwijl de ouders boodschappen doen.
Al met al is elke week een nieuw avontuur met nieuwe verassingen. Dat maakt het erg leuk niet alleen voor mijzelf maar voor ons hele gezin. Daniek begint ook al een aardig woordje Engels te spreken en het is erg leuk om te zien hoe ze onbewust al in het Engels antwoord geeft.
Dit waren voor nu weer even onze bevindingen. Tot de volgende keer.

Jan, Gretha, Daniek en Seth.